حســــــرت !

حســــــرت !

یعنے رو بـﮧ رویــــــــمـ نشستـﮧ اے

و باز خیســـــے چشمـــانـــمـ را

آن دستمال خشکــ بے احساس پاکــ کنــــد .

حســــــرت !

یعنے شانـﮧ هایت ، دوش بـﮧ دوشــــــمـ باشد

اما نتوانـــم از دلتنگے بـﮧ آن پناه ببـــــــرم.......

حســــــرت !

یعنے تــــ ــــو

کـﮧ در عین بـــــــــودنت داشتنتــ را آرزو مے کنــــــــم . . .

هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...